Want a special brownie?
Blijf op de hoogte en volg Klaartje
29 Maart 2016 | Guatemala, Flores
Wat gaat de tijd snel zeg. Bedankt voor alle lieve reacties na het overlijden van mijn opa. Paul: bedankt voor je uitleg over her luikje. Minder spannend dan ik dacht dus ;-).
Het was heel raar en verdrietig om zover weg van mijn familie te zijn op dat moment. Ik wist dat het kon gebeuren en toch raakte het me behoorlijk. Ik zat op dat moment in de jungle met vrijwel geen wi-fi, net op een nieuwe plek en kon het met niemand delen dus het voelde behoorlijk eenzaam met momenten. Maar het is goed. Ik heb gehuild, geschreven en gewoon mijn ding gedaan in een prachtige omgeving en dat heeft me geholpen.....
Ik ben inmiddels al een paar weken aan het reizen. Op dit moment lig ik in een hangmat en kijk ik uit op laguna Bacalar in Mexico. Ook wel de laguna met 7 kleuren genoemd. Het is zo'n plek die je in reisbladen tegenkomt en waar ik af en toe van droomde ; -). En nu maak ik onderdeel uit van zo'n plaatje uit een reisblad. Overal palmbomen en het water heeft een kleur die niet te beschrijven is. Ongelooflijk....ik krijg het niet goed op de foto dus ik zou zeggen: google het maar eens!
Gisteren voor het eerst in mijn leven de maanopkomst gezien....grappige gewaarwording :-).
Vorige week zat in op Caye Caulker in Belize. Een erg relaxte maar ook bizarre plek. De plaatselijke bevolking lijkt op wiet te leven en er fietsen van die geweldige rastamannen rond met 'special' brownies in hun fietsmandje. Zingend en grapjes makend rijden ze rond...ik werd de hele dag op straat aangesproken: 'hey my friend, i like you, you are so beautiful....if you want i can help you with putting on your sunscreen. O...and i have some weed. Want to smoke together?'
En zo ging het iedere dag. Het is een klein eiland dus na een dag wordt je door de lokale bevolking gewoon met je naam aangesproken en ben je hun beste vriend. De toeristen nemen het er ook goed van. In plaats van ontbijt een jointje en na het jointje was het toch echt tijd voor alcohol. Helaas een aantal keer de negatieve gevolgen ervan gezien....midden in de nacht allemaal geschreeuw buiten onze slaapzaal...ligt er een jonge jongen volledig te 'stuipen'. Volgens zijn moeder had hij niet gegeten, alcohol gedronken en drugs gebruikt. En nu waren ze in paniek. Toen ik opperde een dokter te bellen werd een plaatselijke rastaman (ik noem ze maar even zo hihi) nogal pissig. Ik begreep er niets van zei hij. Een dokter bellen op dat tijdstip kon ECHT niet. Ik was verpleegkundige dus ik moest maar wat doen. Tja daar stond ik dan. Ik heb gezegd dat ik echt niets kon doen en gelukkig waren anderen het met me eens. Ze wilden verder geen hulp dus ik ben maar weer gaan slapen. Gelukkig zag ik hem de volgende ochtend weer lopen....Een andere avond gaan 2 meisjes van het ene op het andere moment knock-out tijdens het eten. Blijken ze een 'special' brownie op te hebben. Ach, dit houdt het spannend. Het is nu iedere keer afwachten of en wanneer mijn gesprekspartners 'knock-out' gaan ;-). Maar gelukkig heb ik ook mensen ontmoet die de dag zonder een joint door konden komen en daar ben ik vooral mee op pad gegaan.
Het reizen tot nu toe bevalt me het ene moment prima en het andere moment helemaal niet. Ik heb momenten dat het alleen reizen me zwaar valt. Steeds maar zelf bedenken wat ik wil, zelf alles uitzoeken en keuzes maken, mooie momenten met 'niemand' kunnen delen etc..Ik heb vooral moeite met de wisselingen van plek. Het kost me tijd om ergens te wennen en te voelen of ik het er fijn vind. Structureel wil ik de eerste avond op een nieuwe plek direct weer weg ;-). Ik ben dan ook tot de conclusie gekomen dat ik niet te snel moet willen reizen, de eerste avond niet als graadmeter moet nemen ;-) en mezelf de tijd moet gunnen om te wennen. Dit houdt wel in dat ik wat minder plekken ga bezoeken en dat vind ik soms lastig te accepteren. Maar het is niet anders.
Maar ik heb gelukkig ook veel momenten dat ik het voordeel van alleen reizen inzie. De contacten die ik leg, de gesprekken met de lokake bevolking etc. Dat zou ik niet hebben als ik met iemand was. Dan zou ik me meer terugtrekken en verschuilen achter de ander. Ik heb nu een paar keer gehad dat ik baalde van het alleen reizen en niet zo goed wist wat ik met mezelf aan moest. Meestal ga ik dan maar gewoon wat rondlopen en tot nu toe zijn dat de leukste momenten van mijn reis geweest. Een etentje bij een lokaal gezin, uit eten met locals, Spaans oefenen :-) etc. Gewoon bijzondere momenten waar ik me blij door ga voelen. Ze zijn hier zo gastvrij. Gisteren kreeg ik van een gezin de uitnodiging om met ze mee te gaan naar het strand een paar uur verderop. En dat na een gesprekje van 10 minuten! Zo leuk....
Ik kom mijn tijd dus prima door :-).
De tijd vliegt en ik heb nog maar een paar weken te gaan (29 april). Daar ga ik dan ook nog maar even volop van genieten...
Hoop dat daar alles goed gaat! Tot snel.
Liefs
Het was heel raar en verdrietig om zover weg van mijn familie te zijn op dat moment. Ik wist dat het kon gebeuren en toch raakte het me behoorlijk. Ik zat op dat moment in de jungle met vrijwel geen wi-fi, net op een nieuwe plek en kon het met niemand delen dus het voelde behoorlijk eenzaam met momenten. Maar het is goed. Ik heb gehuild, geschreven en gewoon mijn ding gedaan in een prachtige omgeving en dat heeft me geholpen.....
Ik ben inmiddels al een paar weken aan het reizen. Op dit moment lig ik in een hangmat en kijk ik uit op laguna Bacalar in Mexico. Ook wel de laguna met 7 kleuren genoemd. Het is zo'n plek die je in reisbladen tegenkomt en waar ik af en toe van droomde ; -). En nu maak ik onderdeel uit van zo'n plaatje uit een reisblad. Overal palmbomen en het water heeft een kleur die niet te beschrijven is. Ongelooflijk....ik krijg het niet goed op de foto dus ik zou zeggen: google het maar eens!
Gisteren voor het eerst in mijn leven de maanopkomst gezien....grappige gewaarwording :-).
Vorige week zat in op Caye Caulker in Belize. Een erg relaxte maar ook bizarre plek. De plaatselijke bevolking lijkt op wiet te leven en er fietsen van die geweldige rastamannen rond met 'special' brownies in hun fietsmandje. Zingend en grapjes makend rijden ze rond...ik werd de hele dag op straat aangesproken: 'hey my friend, i like you, you are so beautiful....if you want i can help you with putting on your sunscreen. O...and i have some weed. Want to smoke together?'
En zo ging het iedere dag. Het is een klein eiland dus na een dag wordt je door de lokale bevolking gewoon met je naam aangesproken en ben je hun beste vriend. De toeristen nemen het er ook goed van. In plaats van ontbijt een jointje en na het jointje was het toch echt tijd voor alcohol. Helaas een aantal keer de negatieve gevolgen ervan gezien....midden in de nacht allemaal geschreeuw buiten onze slaapzaal...ligt er een jonge jongen volledig te 'stuipen'. Volgens zijn moeder had hij niet gegeten, alcohol gedronken en drugs gebruikt. En nu waren ze in paniek. Toen ik opperde een dokter te bellen werd een plaatselijke rastaman (ik noem ze maar even zo hihi) nogal pissig. Ik begreep er niets van zei hij. Een dokter bellen op dat tijdstip kon ECHT niet. Ik was verpleegkundige dus ik moest maar wat doen. Tja daar stond ik dan. Ik heb gezegd dat ik echt niets kon doen en gelukkig waren anderen het met me eens. Ze wilden verder geen hulp dus ik ben maar weer gaan slapen. Gelukkig zag ik hem de volgende ochtend weer lopen....Een andere avond gaan 2 meisjes van het ene op het andere moment knock-out tijdens het eten. Blijken ze een 'special' brownie op te hebben. Ach, dit houdt het spannend. Het is nu iedere keer afwachten of en wanneer mijn gesprekspartners 'knock-out' gaan ;-). Maar gelukkig heb ik ook mensen ontmoet die de dag zonder een joint door konden komen en daar ben ik vooral mee op pad gegaan.
Het reizen tot nu toe bevalt me het ene moment prima en het andere moment helemaal niet. Ik heb momenten dat het alleen reizen me zwaar valt. Steeds maar zelf bedenken wat ik wil, zelf alles uitzoeken en keuzes maken, mooie momenten met 'niemand' kunnen delen etc..Ik heb vooral moeite met de wisselingen van plek. Het kost me tijd om ergens te wennen en te voelen of ik het er fijn vind. Structureel wil ik de eerste avond op een nieuwe plek direct weer weg ;-). Ik ben dan ook tot de conclusie gekomen dat ik niet te snel moet willen reizen, de eerste avond niet als graadmeter moet nemen ;-) en mezelf de tijd moet gunnen om te wennen. Dit houdt wel in dat ik wat minder plekken ga bezoeken en dat vind ik soms lastig te accepteren. Maar het is niet anders.
Maar ik heb gelukkig ook veel momenten dat ik het voordeel van alleen reizen inzie. De contacten die ik leg, de gesprekken met de lokake bevolking etc. Dat zou ik niet hebben als ik met iemand was. Dan zou ik me meer terugtrekken en verschuilen achter de ander. Ik heb nu een paar keer gehad dat ik baalde van het alleen reizen en niet zo goed wist wat ik met mezelf aan moest. Meestal ga ik dan maar gewoon wat rondlopen en tot nu toe zijn dat de leukste momenten van mijn reis geweest. Een etentje bij een lokaal gezin, uit eten met locals, Spaans oefenen :-) etc. Gewoon bijzondere momenten waar ik me blij door ga voelen. Ze zijn hier zo gastvrij. Gisteren kreeg ik van een gezin de uitnodiging om met ze mee te gaan naar het strand een paar uur verderop. En dat na een gesprekje van 10 minuten! Zo leuk....
Ik kom mijn tijd dus prima door :-).
De tijd vliegt en ik heb nog maar een paar weken te gaan (29 april). Daar ga ik dan ook nog maar even volop van genieten...
Hoop dat daar alles goed gaat! Tot snel.
Liefs
-
29 Maart 2016 - 06:07
Col:
Zo knap hoe je dit allemaal alleen doet. Trots op je! Xxx -
29 Maart 2016 - 14:20
Chantal:
Zoals Cruijff zegt: ieder nadeel heb z'n voordeel. En daar ben jij zo te lezen wel achter! Het lijkt mij ook serieus niet makkelijk om in je eentje te reizen. Daarom vind ik het stoer van je dat je dit doet. Mooi om te zien hoe eerlijk je bent en blijft, en hoe je omarmd wordt door de lokale bevolking. Geniet van je laatste weken Klaartje! Hug, Chantal -
29 Maart 2016 - 14:24
Margriet:
Weer een heel verhaal! Jammer van die brownies. Meestal ben je daar wel een liefhebber van -
29 Maart 2016 - 14:36
Margriet:
-
29 Maart 2016 - 14:42
Margriet:
Derde poging:
Ik heb inmiddels gegoold op Bacalar. Ziet er inderdaan uit als op de plaatjes uit de reisgids. Lijkt me lekker om daar een paar dagen in je hangmatje te bliven liggen en uit te rusten van al je indrukken. Ik hoorde gisteren dat Tijn naar Playa del Carmen gaat in mei voor een festival. Jammer dat je er dan niet meer bent.
Ik vind het keigoed dat je al die dingen onderneemt en dat moeilijk wennen aan een nieuwe plaats heb je altijd al een beetje gehad. Dat komt mij dus heel bekend voor. Succes weer en maak maar veel foto's. Liefs. -
29 Maart 2016 - 14:50
Peter:
Moet even van mama mijn typefouten in haar reactie corrigeren: gegoold is gegoogeld en inderdaan is inderdaad.
Wat een prachtige omgeving met die witte stranden. Lekker om te relaxen. En je bent een wijs meisje dat je niet van de brownies hebt gesnoept. Althans ik ga er van uit dat je dat niet hebt gedaan (denk je een beetje te kennen). Je gevoel van het niet kunnen delen van ervaringen kan ik me goed voorstellen. Gelukkig wordt dat gecompenseerd die al die mooie ervaringen. Je qordt er alleen maar sterker van. Liefs. -
29 Maart 2016 - 15:45
Bianca:
Ver weg zijn bij verdrietige dingen is altijd erg zwaar. Wat sla je je er toch weer knap doorheen! En wat een geniale ervaring dat je door rondgaan lopen omdat je je nog niet fijn voelt je juist de leukste ervaringen en contacten opdoet! Wauw! Geniet van alles meis, zowel ups als downs... klinkt vast raar ;)
Liefs Bianc -
29 Maart 2016 - 20:56
Mieke:
Lieve dappere Klaartje,
Wat een ervaringen, deels opgezocht, deels op je pad gekomen, je mag trots zijn op jezelf! Sta open voor wat op je pad komt, dan worden het vast hele mooie weken tot 29 april, geniet ervan, dat heb je verdiend! X Mieke -
29 Maart 2016 - 21:30
Diane:
Trots op mijn alleen-reizende-vriendinnetje! Wat gaaf wat je allemaal meemaakt en dat vaak inderdaad omdat je dit allemaal alleen aan durft te gaan. Geniet nog even lekker van alles xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
