Herinneringen aan opa

Lieve opa. Het is 15 maart en ik zit aan de andere kant van de wereld als ik het bericht krijg dat u bent overleden. Ik wist dat het kon gebeuren tijdens mijn reis maar toch...
Gek om zo ver weg te zijn..ik wil iets doen, ik wil er zijn voor mama, ondersteunen waar ik kan. Ik wil onderdeel zijn van alles, maar dat gaat helaas niet.
Net voor ik ging heb ik u nog gezien en stiekem ook een beetje afscheid genomen. U lag heerlijk in bed, diep weggedoken onder de dekens. U had geen zin om eruit te komen. Veel te koud, vond u. U had nog wat extra uurtjes nodig. Mama en ik hebben van alles geprobeerd, maar u gaf zich niet gewonnen. Met pretoogjes keek u ons aan van onder het dekbed. "Maar opa, het ontbijt is klaar"...."o" zei u, "dat is super, geniet ervan". Om vervolgens het dekbed weer over uw gezicht te trekken. U hield mijn hand vast, streelde mijn handen en mijn wang en bleef me al die tijd met die blauwe pretoogjes indringend en glimlachend aankijken. Fijn om dat nog even mee te maken.
35 jaar bent u mijn opa geweest.....dat zijn veel herinneringen. Het eerste beeld dat ik krijg als ik aan u denk, is uw puntige wijsvinger....hij leek zo scherp. Ik vond het als klein meisje altijd een heel spannend idee dat u het topje eraf had gesneden in de fabriek.
Ik herinner me Bram de hond, met zijn lange oren. Ik herinner me de warme zomerdagen achter in de tuin onder de druiventros, de rode zure besjes, het zachte groene gras met de witte margrietjes. Het was een heerlijke tuin.
Als ik aan u denk, zie ik u weer zitten in uw bruine leren fauteuil. Verboden toegang voor de kleinkinderen. En dat maakte de fauteuil ook wel heel erg interessant. Stiekem erin kruipen, een paar rondjes draaien en snel weer eruit voor u het zag.
Ik herinner me de prikkende tafelkleden, de sigarenlucht in huis, uw groene scheerzeep in de badkamer, de grote bruine knuffelbeer met zijn witte ogen, het vissenspel en de pakjes drinken die steeds vaker over de datum waren. Maar dat ontkende u in alle toonaarden. Ik herinner me uw golftripjes samen met Henny...U was regelmatig op pad.
O en u had zo'n gaaf postkantoortje met een echte stempel! Ik zie mij en Florieke daar nog mee spelen in de kamer waar ook het boek: 10 kleine nikkertjes stond. Ik weet nog dat ik me de eerste keer afvroeg wat nikkertjes waren!

En weet u opa: Ik ben nog steeds een beetje bang voor het luikje op de kamer boven. U weet wel, dat kleine kamertje links. Boven het bed zit een luikje....toen ik ooit bij u en oma logeerde durfde ik niet te slapen omdat ik bang was voor wat er achter het luikje zat....ik durfde het niet te vragen met als gevolg dat ik 's nachts door Paul naar huis werd gebracht. Lieve opa, weet u misschien wat er achter dat luikje te vinden is?

Maar wat ik me het meeste herinner zijn de dagen met heel de familie bij elkaar. Sinterklaas die op bezoek kwam met zijn Zwarte Pieten, de cadeautjes, de surprises en natuurlijk erwtensoep met worstenbroodjes. Maar het leukste van de avond was natuurlijk propjes cadeaupapier gooien. Als u in een goede bui was deed u vrolijk mee.....Maar soms moesten de propjes met wat meer beleid en met een omweg gegooid worden, zodat u ze niet zou zien. Want u kon af en toe ook een behoorlijke brombeer zijn. Dan verdwenen de pretlichtjes langzaam uit uw ogen en moesten we een beetje rustig en voorzichtig zijn. U kon het gewoon niet altijd goed horen en volgen en dat maakte u denk ik wat onrustig.
Of Kerstmis......met zijn allen gourmetten aan de tafel in de hoek. Dat paste maar net....ossenstaartsoep stond dan ook vaak op het menu. Dat vond ik zo'n vies idee. Een staart in je soep. Nou liever niet, ik ging voor de lekkere bavarois van tante Coise en de chocolademouse van papa. Vaak werd er door de kleinkinderen ook nog een concert gegeven op allemaal verschillende muziekinstrumenten.

Lieve opa, er zijn nog zoveel Maar herinneringen maar hier laat ik het voor nu bij. Ik heb ze in mijn hoofd en zal ze koesteren. Ik hoop dat u net als ik genoten hebt van al deze momenten, ook al was het soms een beetje te druk voor u. Ik zal ze blijven herinneren en hoop dat we als familie bepaalde gelegenheden blijven voortzetten met u in gedachten.....Bedankt lieve opa dat u mijn opa was...Rust zacht en geef oma maar een dikke knuffel.

Liefs Klaartje